Ίσως έχετε ακούσει για το «Σύνδρομο του μικρού Σκύλου» (Small Dog Syndrome), ειδικά αν έχετε οι ίδιοι μικρόσωμο σκυλάκι. Οι περισσότεροι εκπαιδευτές συμφωνούν πως το όνομα προέκυψε εξαιτίας συγκεκριμένων ανεπιθύμητων συμπεριφορών που εμφανίζουν τα μικρόσωμα σκυλιά.

Τα καλά νέα για το «Σύνδρομο Μικρού Σκύλου»

• Δεν ευθύνεται σε γενετικούς παράγοντες.
• Δεν είναι “μεταδοτικό” εκτός κι αν έχετε στο σπίτι παραπάνω από ένα σκυλιά.
• Αντιμετωπίζεται με οικονομικές μεθόδους, δεν χρειάζεται χειρουργείο, ούτε μακροχρόνια νοσηλεία.
• Μπορεί να “θεραπευθεί” εξ΄ολοκλήρου στο σπίτι.

Τα κακά νέα για το «Σύνδρομο Μικρού Σκύλου»

Ο ιδιοκτήτης που αποφασίζει να κουράρει το ζώο του στο σπίτι πρέπει να αποδεχθεί τις παρακάτω παραμέτρους:

• Να αποδεχθούμε ότι ο σκύλος μας (όσο γλυκός, χαριτωμένος και μικρός) δεν παύει να είναι σκύλος.
• Έχουμε κι εμείς ευθύνη για την εκδήλωση του συνδρόμου.
• Οφείλουμε να ξεκινήσουμε να εκπαιδεύουμε το σκύλο σε καθημερινή βάση.
• Να υιοθετήσουμε το ρόλο του αρχηγού.

Συμπτώματα του Συνδρόμου

Όταν ο σκύλος:

• Χοροπηδά επάνω σε άνθρώπους.
• «Παρακαλά» για φαγητό.
• Παίρνει την καλύτερη και πιο άνετη θέση στο κρεβάτι του ιδιοκτήτη.
• Γαυγίζει σε οποιονδήποτε πλησιάζει τον ιδιοκτήτη.
• Απαιτεί διαρκώς την προσοχή, χάδια, λιχουδιές, κτλ.
• Τραβά το λουρί του ή δε θέλει καθόλου να φορά λουρί.
• Αρνείται πεισματικά να ακούσει τις εντολές του αφεντικού του.
• Βρίσκει το ψηλότερο σημείο στο σπίτι να καθίσει.
• Εμφανίζει αγχώδη συμπεριφορά κάθε φορά που ο ιδιοκτήτης φεύγει από το χώρο.
• Ανεβαίνει στα πόδια των ανθρώπων.
• Γαυγίζει/Μουγκρίζει σε ανθρώπους ή άλλα σκυλιά.

Οι ενέργειες του ιδιοκτήτη επηρεάζουν άμεσα τις συμπεριφορές του σκύλου. Αν ο ιδιοκτήτης αποτυγχάνει να εκπαιδεύσει, να κοινωνικοποιήσει και να πειθαρχήσει το σκύλο του, τότε αυτός ο σκύλος θα εξελιχθεί ως ατίθασος, δυσκολεύοντας τον ιδιοκτήτη με προβλήματα συμπεριφοράς.

Ακριβώς, γι΄αυτό, συνηθίζεται στα μικρά σκυλιά να εμφανίζουν πολλές ή και όλες τις παραπάνω συμπεριφορές. Διότι άθελά τους οι ιδιοκτήτες τους, το επιτρέπουν. Φυσικά και τα μεγάλα σκυλιά παρουσιάζουν τέτοιου είδους συμπεριφορές, αλλά όχι στο βαθμό που τις συναντάμε σε μικρότερα σκυλιά. Δεν εκδηλώνουν όλα τα σκυλιά όλα αυτά τα συμπτώματα, αλλά αν ο σκύλος σας έχει δείξει μερικά από αυτά τότε είναι πιθανό να έχει το «Σύνδρομο Μικρού Σκύλου». Ευτυχώς, υπάρχουν τρόποι να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, ωστόσο η επιτυχία εξαρτάται στην προθυμία του ιδιοκτήτη.

Πώς ξεκινά το Σύνδρομο;

Όλοι αγαπάμε τα μικρόσωμα σκυλιά για πολλούς και διαφορετικούς λόγους, ενώ πολλές φορές οι ιδιοκτήτες τους τα αντιμετωπίζουν ως μικρά παιδιά. Για σκεφτείτε. Ένα μέσο μωρό ζυγίζει γύρω στα 3 κιλά, ακριβώς όσο ζυγίζει δηλαδή ένα μικρό παιδί. Είναι λοιπόν εύκολο να τα παίρνουμε αγκαλιά, στην ποδιά μας και να κοιμούνται μαζί μας στο κρεβάτι. Όταν κλαίνε , ενστικτωδώς τα «παρηγορούμε» όπως θα κάναμε και σε ένα παιδί. Τα παιδιά όμως μεγαλώνουν, ενώ τα μικρόσωμα σκυλιά παραμένουν μικρά κι έτσι είναι εύκολο να πέσει ο ιδιοκτήτης τους στις ακόλουθες παγίδες, βλέποντάς τα διαρκως ως “νήπια”.

-Όταν πηδούν στα πόδια μας σκεφτόμαστε « Ω! Πόσο με αγαπά!»
-Όταν κοιμούνται επάνω στο μαξιλάρι μας τη νύχτα σκεφτόμαστε ότι θέλει να μας νιώθει κοντά του».
-Όταν γαυγίζουν κάποιον που μας πλησιάζει θεωρούμε πως το κάνει για να μας προστατέψει.
-Όταν γαυγίζει σε άλλο σκύλο λέμε πως «δεν πειράζει θεωρεί τον εαυτό του μεγάλο σκυλί».
-Όταν δεν υπακούει στις εντολές μας λέμε πως «είναι απλά πεισματάρικο».
-Όταν δείχνουν σημάδια άγχους όταν εγκαταλείπουμε το χώρο σκεφτόμαστε ότι το κάνει επειδή του λείπουμε». Όταν είναι ανήσυχα σκεφτόμαστε πως «θέλει απλά μια βόλτα».
-Όταν σπρώχνουν το κεφάλι τους στα χέρια μας ενστικτωδώς αρχίζουμε να τα χαϊδεύουμε.

Αντιμετώπιση του Συνδρόμου
Αν είχαμε ένα γερμανικό ποιμενικό που ζυγίζει 30 κιλά, θα κάναμε άραγε το ίδιο; Θα αφήναμε το σκύλο να ανέβει επάνω μας, να κοιμηθεί στο μαξιλάρι μας; Θα του επιτρέπαμε να γαυγίζει ή να δαγκώνει άλλους ανθρώπους; Τι θα κάναμε εάν γυρνούσαμε κι είχαν «γκρεμίσει» το σπίτι, ενώ λείπαμε;

Σίγουρα θα παίρναμε πιο δραστικά μέτρα με τα μεγαλόσωμα σκυλιά μας, όπως για παράδειγμα να ξεκινήσουμε να τα εκπαιδεύουμε. Εκπαίδευση δε χρειάζονται μόνο οι μεγαλόσωμες ράτσες. Θα πρέπει να εκπαιδεύουμε και τα μικρόσωμα σκυλιά μας ώστε να αποφύγουμε την εμφάνιση του Συνδρόμου. Ωστόσο, δε φτάνει μόνο αυτό. Θα πρέπει, επιπλέον, να επαναπροσδιορίσουμε τον τρόπο που ερμηνεύουμε τη συμπεριφορά του σκύλου.

Η αλλαγή της συμπεριφοράς του σκύλου δεν είναι εύκολη, αλλά ούτε και αδύνατη. Απαιτεί, βέβαια προσπάθεια από τον ιδιοκτήτη για να εξαλείψει τις αρνητικές συμπεριφορές που έχει αναπτύξει ο σκύλος. Ως ιδιοκτήτες σκύλων, λοιπόν θα πρέπει:

• Να αλλάξουμε τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη συμπεριφορά του σκύλου.
• Να κοινωνικοποιήσουμε τα σκυλιά μας
• Ξοδεύουμε χρόνο στην εκπαίδευσή τους σε καθημερινή βάση
• Να πειθαρχήσουμε τα σκυλιά μας