
Των Δρ. Μιχάλη Χριστοφόρου & Δρ. Ελευθερίας Ξενοφώντος
Η έγκαιρη διάγνωση είναι το κλειδί της μεγιστοποίησης της ποιότητας ζωής ενός ηλικιωμένου σκύλου. Πιο κάτω αναφέρονται οι 5 πιο συχνές ασθένειες σε ηλικιωμένους σκύλους:
Οστεοαρθρίτιδα
Παρόλο που οι αρθροπάθειες μπορούν να εμφανιστούν και σε νεαρότερους σκύλους, είναι πολύ πιο κοινές στους ηλικιωμένους. Ο συνδυασμός υποκείμενων ορθοπεδικών προβλημάτων, χρόνιας καταπόνησης των αρθρώσεων και παχυσαρκίας οδηγεί στην εμφάνιση της συμπτωματολογίας της οστεοαρθρίτιδας. Οι ιδιοκτήτες συχνά σκέφτονται ότι ο σκύλος τους γερνάει όταν κινείται πιο αργά και όταν αποφεύγει να πηδά, να ανεβαίνει σκάλες και να ασκείται. Έτσι, συνήθως η αργή και σταδιακή επιδείνωση δε γίνεται αντιληπτή παρά μόνο όταν το σκυλί αρχίζει να κουτσαίνει. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά, όπως για παράδειγμα η μειωμένη διάθεση για άσκηση και η ευερεθιστότητα, μπορεί να αποτελούν πρώιμες ενδείξεις πόνου.
Η θεραπευτική διαχείριση της οστεοαρθρίτιδας στοχεύει στη μείωση του πόνου. Μπορεί να περιλαμβάνει ένα συνδυασμό από παυσίπονα φάρμακα, συμπληρώματα, θεραπευτικές δίαιτες για ρύθμιση του σωματικού βάρους και βελτίωση της κινητικότητας, φυσιοθεραπεία, κατάλληλο πρόγραμμα άσκησης κτλ.
Καρδιακή νόσος
Αν και τα καρδιακά νοσήματα μπορούν να εμφανιστούν σε σκύλους όλων των ηλικιών, συνήθως τα συμπτώματα της καρδιακής ανεπάρκειας εμφανίζονται σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Μέσα για πρώιμη διάγνωση της νόσου αποτελούν:
- Η μέτρηση στο αίμα των επιπέδων του Pro-B νατριουριτικού πεπτιδίου
- Τα ακτινογραφήματα θώρακα για να εξακριβωθεί η ύπαρξη μεγαλοκαρδίας
- Η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης
- Το ηλεκτροκαρδιογράφημα
- Το υπερηχοκαρδιογράφημα
Οι ιδιοκτήτες μπορούν να ελέγχουν την αναπνευστική συχνότητα των κατοικίδιών τους όταν αυτά κοιμούνται. Σε περίπτωση που αυτή ξεπερνά τις 25 αναπνοές το λεπτό, θα πρέπει να επικοινωνούν με τον κτηνίατρό τους. Όταν εμφανίζονται ήπιες αλλαγές, όπως μεγαλοκαρδία, η θεραπεία συνήθως επικεντρώνεται στο να ρυθμίσει την αρτηριακή πίεση. Όταν τα συμπτώματα της καρδιακής ανεπάρκειας γίνουν πιο έντονα και εμφανή (π.χ. βήχας, εύκολη κόπωση, λιποθυμικές τάσεις κτλ.), στο θεραπευτικό πρωτόκολλο προστίθενται κι άλλα φάρμακα, όπως τα διουρητικά.
Η πρώιμη διάγνωση και η θεραπεία είναι νευραλγικής σημασίας στα καρδιακά νοσήματα του σκύλου αφού, εκτός από την ποιότητα, μπορεί να αυξήσει και τη διάρκεια ζωής του τετράποδου φίλου μας.
Καρκίνος / νεοπλάσματα
Οι νεοπλασματικές αλλοιώσεις δυστυχώς ποικίλουν ως προς την μορφή και τα σημεία εμφάνισης. Οι ιδιοκτήτες των σκύλων είναι σημαντικό να ελέγχουν και να ενημερώνουν τον κτηνίατρό τους για εμφανείς μάζες. Οι εσωτερικές αλλοιώσεις δυστυχώς δεν εντοπίζονται παρά μόνο όταν προκαλούν εμφανείς δυσμενείς αλλαγές στην υγεία του ασθενούς. Για τις μη εμφανείς μάζες, ο πρώιμος εντοπισμός μπορεί να επιτευχθεί με προληπτική κλινική εξέταση ανά εξάμηνο, ακτινογραφίες και άλλα διαγνωστικά μέσα.
Διαταραχή συμπεριφοράς
Οποιοδήποτε σχεδόν νόσημα μπορεί να επηρεάσει τη συμπεριφορά ενός ζώου. Ωστόσο το σύνδρομο γνωστικής δυσλειτουργίας είναι συνήθως ένα από τα δυσκολότερα στο να γίνει αντιληπτό και διαχειρίσιμο από τον ιδιοκτήτη του. Συχνά οι σκυλογονείς συγκρίνουν αυτή την κατάσταση με την άνοια ή τη νόσο του Αλτσχάιμερ των ανθρώπων και κατανοούν τις προκλήσεις που προκύπτουν. Το αντίκτυπο στη σχέση και το δεσμό ανθρώπου-σκύλου μπορεί να είναι καταστροφικό.
Πάντοτε πρέπει να γίνεται έλεγχος της γνωστικής κατάστασης του σκύλου όταν ξαφνικά εμφανισθούν συμπτώματα όπως ακράτεια, ανησυχία, ληθαργικότητα ή διαταραχές ύπνου και απαιτείται ένας πλήρης κτηνιατρικός έλεγχος για να αποκλεισθούν ή να αντιμετωπιστούν τυχόν συνυπάρχοντα νοσήματα.
Ο έγκαιρος εντοπισμός και η θεραπεία του συνδρόμου γνωστικής δυσλειτουργίας στον σκύλο εξασφαλίζει τις καλύτερες πιθανότητες ύπαρξης θετικών αποτελεσμάτων στον έλεγχο του νοσήματος.
Στοματικά και οδοντικά προβλήματα
Μελέτες δείχνουν ότι η εμφάνιση περιοδοντικής νόσου αυξάνεται όσο μειώνεται το μέγεθος και όσο αυξάνεται η ηλικία στον σκύλο. Η περιοδοντική νόσος μπορεί να έχει άμεσα αρνητικές συνέπειες στη γενική υγεία του σκύλου, όπως συμβαίνει και στην περίπτωση των ανθρώπων. Επίσης η εμφάνιση νεοπλασμάτων της στοματικής κοιλότητας αυξάνεται σε ηλικιωμένους σκύλους όλων των μεγεθών.
Είναι απαραίτητος ο συχνός έλεγχος της στοματικής υγείας, η λήψη μέτρων από τους ιδιοκτήτες για καθαρισμό της οδοντικής πλάκας του σκύλου και η έγκαιρη αποτρύγωση της οδοντικής πέτρας από τον κτηνίατρο, ώστε να αποφευχθεί η περιοδοντική νόσος και οι δυσμενείς για την υγεία συνέπειές της.