Της Δρ. Παντελίνας Υπερμάχου
Ας μιλήσουμε για τη λεϊσμανίαση, ένα ενδημικό νόσημα που αναπτύσσεται στη χώρα μας και που προσβάλλει σκύλους όλων των ηλικιών και μεγεθών!
Η λεϊσμανίαση οφείλεται στο πρωτόζωο παράσιτο Leishmania infatnum. Η μετάδοση της ασθένειας από το ένα ζώο στο άλλο γίνεται μέσω ενός συγκεκριμένου είδους σκνίπας που ανήκει στο γένος φλεβοτόμος. Το είδος αυτής της σκνίπας υπάρχει σε αφθονία στη χώρα μας, με αποτέλεσμα ένα μεγάλο ποσοστό σκύλων που υποβάλλονται σε εξέταση να είναι θετικοί.
Οι σκνίπες δραστηριοποιούνται κυρίως κατά τους ζεστούς μήνες (Μάιο έως Οκτώβριο) και τσιμπούν λίγο πριν τη δύση και λίγο πριν την ανατολή του ήλιου.
Όταν το ζώο σας τσιμπηθεί από τη συγκεκριμένη μολυσμένη σκνίπα, τα πρωτόζωα φτάνουν στο αίμα μέσω του δέρματος. Ακολούθως μέσω της κυκλοφορίας του αίματος μεταφέρονται σε πολλά όργανα. Η περίοδος επώασης μπορεί να διαρκέσει από μήνες έως και χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτή το παράσιτο μεταδίδεται από το δέρμα σε όλο το σώμα του ξενιστή.
Μετά από αυτό το χρονικό διάστημα το ζώο σας μπορεί να ξεκινήσει να εκδηλώνει τα κλινικά συμπτώματα της νόσου.
Τα κλινικά συμπτώματα αποτελούν:
- Δερματικές αλλοιώσεις (80-90% των σκύλων)
- Πυώδεις εκκρίσεις από τα μάτια (16-81%)
- Διόγκωση λεμφαδένων (62-90%)
- Υπέρμετρη ανάπτυξη νυχιών (20-31%)
- Απώλεια βάρους
- Ανορεξία
- Ρινορραγία
Άλλα κλινικά συμπτώματα αφορούν πολυουρία, πολυδιψία λόγω νεφρικής ανεπάρκειας ή χωλότητα λόγω βλάβης των αρθρώσεων, των μυών ή των οστών, όπως επίσης διάρροια και εμετό.
Θεραπεία
Η θεραπεία της νόσου επικεντρώνεται στον έλεγχο των κλινικών συμπτωμάτων και τη μείωση του παρασιτικού φορτίου καθώς επίσης και στην εξασφάλιση καλής ποιότητας ζωής του ζώου. Η θεραπεία αποφασίζεται με βάση το στάδιο της λεϊσμανίασης και τη σοβαρότητα των κλινικών συμπτωμάτων. Καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας θα πρέπει να γίνονται τακτικοί αιματολογικοί έλεγχοι, εξετάσεις ούρων, κυτταρολογικές εξετάσεις καθώς επίσης και συχνή κλινική εξέταση του ζώου.
Η πρόγνωση της νόσου ποικίλει ανάλογα με το ζώο και το στάδιο της λεϊσμανίασης. Για όλους τους παραπάνω λόγους, η πρόληψη κατά της λεϊσμανίασης είναι πολύ σημαντική, γι’ αυτό και θα ήθελα να επικεντρωθώ περισσότερο σε αυτό.
Πώς μπορώ να προφυλάξω τον σκύλο μου από τη λεϊσμανίαση;
- Ετήσιος εμβολιασμός με έως και 70% αποτελεσματικότητα στην πρόληψη της λεϊσμανίασης.
- Συνδυασμός του εμβολίου με κολάρο δελταμεθρίνης που απωθεί την σκνίπα για όλους τους μήνες του χρόνου.
- Χρήση φαρμακευτικού προϊόντος που παρέχει ενεργητική ανοσοποίηση για να μειωθεί ο κίνδυνος ανάπτυξης ενεργούς μόλυνσης. Προληπτική αγωγή για τους μήνες Μάιο μέχρι και Οκτώβριο.
- Ετήσιος αιματολογικός έλεγχος κυρίως κατά τους μήνες Μάρτιο και Νοέμβριο (στην αρχή και στο τέλος της περιόδου που η σκνίπα παρατηρείται έντονα).
- Επιπλέον αποφεύγουμε να βγάζουμε βόλτα τον σκύλο μας κατά τις βραδινές ώρες και κατά τις ζεστές περιόδους (Μάιο έως Οκτώβριο ) που ευδοκιμεί η σκνίπα.
- Εφαρμογή σίτας στο σπίτι.
- Χρήση κεριών και άλλων προϊόντων με σιτρονέλα για τους εσωτερικούς χώρους που απωθούν την σκνίπα.
- Τακτική παρακολούθηση της υγείας του ζώου.
Η λεϊσμανίαση είναι μια σοβαρή ασθένεια που πλήττει την ποιότητα ζωής του σκύλου μας και πολλές φορές μπορεί να τον οδηγήσει στον θάνατο. Η εφαρμογή της πρόληψης του κάθε σκύλου ξεχωριστά θα οδηγήσει στην εξαφάνιση της νόσου, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι για να μπορέσει η σκνίπα να μολύνει έναν σκύλο θα πρέπει προηγουμένως να έχει τσιμπήσει έναν άλλο μολυσμένο. Επομένως ακόμα και οι οροθετικοί σκύλοι που λαμβάνουν θεραπεία θα πρέπει να φοράνε κολάρο δελταμεθρίνης έτσι ώστε να απωθούν τις σκνίπες και να μη γίνονται εστία μετάδοσης της ασθένειας.
Πρόληψη! Πρόληψη! Πρόληψη!
Δρ. Παντελίνα Υπερμάχου DVM, MRCVs
Animalina Vet Clinic
